esersolmaz
Kayıtlı Kullanıcı
- Katılım
- 16 Aralık 2024
- Mesajlar
- 23
- Tepkime puanı
- 56
- Puanları
- 15
Teknoloji Sektöründe zorunluluklarının üretkenlik üzerindeki etkisi hakkında ne düşünüyorsunuz?
DropBox'ın bu tür zorunlulukları getiren şirketler serisinin sonuncusu olduğuna inanıyorum!
Diğer meslekler adına konuşamam ama yazılım mühendislerinin bireysel katkıda bulunanlar olarak performanslarını doğru bir şekilde ölçmenin zor olduğunu düşünüyorum örneğin, düzeltilen hata sayısı üretkenliğin bir ölçüsü olabilirken, bu hataların karmaşıklığını hesaba katmıyor.
Ayrıca bence "herkese uyan tek bir yaklaşım" yok. Yasa gereği engelliler için istisnalar olsa da, bu tür düzenlemelerin elde edilmesi süreci zahmetli olabilir. Bu nedenle, benim gibi nörodiverjans olanlar gibi bazıları, sosyal dinamikler zorlayıcı olabileceğinden evden çok daha iyi çalışıyor. Ayrıca birçoğu, kasıtlı olsun veya olmasın, ayrımcılık korkusu nedeniyle bunların ifşa edilmesinden korkuyor olabilir. Ayrıca, işverenler nörodiverjans, konum vb. gibi nedenlerle yetenekleri kaçırıyor birçoğu konumlarını seçme esnekliğine sahip değil, örneğin ortakların işi vb.
Aksine, işverenlerin benim gözümde meşru olan endişeleri var. Öncelikle, çalışanların iş zamanını boşa harcayacağı veya dikkat dağıtıcı şeylerle karşılaşacağı endişesi var. Ancak, bu dikkat dağıtıcı şeylerin sürekli kahve molaları, sohbet vb. ile ofis alanındaki dikkat dağıtıcı şeylerden daha kötü olduğu gerçekten söylenebilir mi?
Bence hepimiz farklıyız. Bazıları ofiste daha üretkenken diğerleri evde daha üretken. Tercihlere uyum sağlamanın nörodiverjans damgasını azaltacağına ve tüm çalışanların daha üretken olmasını sağlayacağına inanıyorum.
DropBox'ın bu tür zorunlulukları getiren şirketler serisinin sonuncusu olduğuna inanıyorum!
Diğer meslekler adına konuşamam ama yazılım mühendislerinin bireysel katkıda bulunanlar olarak performanslarını doğru bir şekilde ölçmenin zor olduğunu düşünüyorum örneğin, düzeltilen hata sayısı üretkenliğin bir ölçüsü olabilirken, bu hataların karmaşıklığını hesaba katmıyor.
Ayrıca bence "herkese uyan tek bir yaklaşım" yok. Yasa gereği engelliler için istisnalar olsa da, bu tür düzenlemelerin elde edilmesi süreci zahmetli olabilir. Bu nedenle, benim gibi nörodiverjans olanlar gibi bazıları, sosyal dinamikler zorlayıcı olabileceğinden evden çok daha iyi çalışıyor. Ayrıca birçoğu, kasıtlı olsun veya olmasın, ayrımcılık korkusu nedeniyle bunların ifşa edilmesinden korkuyor olabilir. Ayrıca, işverenler nörodiverjans, konum vb. gibi nedenlerle yetenekleri kaçırıyor birçoğu konumlarını seçme esnekliğine sahip değil, örneğin ortakların işi vb.
Aksine, işverenlerin benim gözümde meşru olan endişeleri var. Öncelikle, çalışanların iş zamanını boşa harcayacağı veya dikkat dağıtıcı şeylerle karşılaşacağı endişesi var. Ancak, bu dikkat dağıtıcı şeylerin sürekli kahve molaları, sohbet vb. ile ofis alanındaki dikkat dağıtıcı şeylerden daha kötü olduğu gerçekten söylenebilir mi?
Bence hepimiz farklıyız. Bazıları ofiste daha üretkenken diğerleri evde daha üretken. Tercihlere uyum sağlamanın nörodiverjans damgasını azaltacağına ve tüm çalışanların daha üretken olmasını sağlayacağına inanıyorum.