gezgin
Moderatör
- 176
- 9
- 371
- 65
RTX 5090, özellikle profesyonel video düzenleme ve render uygulamalarında, azaltılmış PCIe bant genişliğinde %25'ten fazla performans kaybına uğruyor.
NVIDIA'nın yeni Blackwell mimarisi, birçok profesyonel için sorun olabilecek PCIe bant genişliğine kritik bir bağımlılık içeriyor. Puget Systems'ın GeForce RTX 5090'ı test etmesi, NVIDIA'nın amiral gemisinin PCIe veri yolunun tam kapasitesinde çalışmadığında dramatik performans kayıpları yaşadığını ve özellikle içerik oluşturma ve profesyonel video düzenleme için ciddi sonuçlar doğurduğunu ortaya koyuyor.
RTX 5090, PCIe 5.0 x16 yapılandırmasından PCIe 3.0 x4'e geçtiğinde, performans bazı özel uygulamalarda %25'ten fazla düşer. Bu, birçok profesyonel yapılandırmanın PCIe ağ denetleyicileri veya yakalama kartları gibi ek kartların kullanımını gerektirdiği ve kaçınılmaz olarak ana grafik işlemcisinden şeritleri aldığı düşünüldüğünde özellikle önemlidir.
PCIe şerit tahsisi, üst düzey yapılarda sıklıkla göz ardı edilen bir faktördür , ancak performansta önemli bir fark yaratabilir. İkincil bir PCIe yuvasına bir eklenti kartı takıldığında, sistem kullanılabilir şeritleri otomatik olarak yeniden dağıtır ve birincil GPU'ya tahsis edilenleri azaltır. Birçok anakart, RTX 5090 için ideal olan tek bir PCIe 5.0 x16 yuvasına sahiptir, ancak ek çevre birimleri eklemek bu dengeyi önemli ölçüde değiştirir.
Ayrıntılı bir performans analizi, iş yükü türüne bağlı olarak bazı ilginç kalıpları ortaya çıkarır. After Effects'te, PCIe 5.0 x16'dan PCIe 3.0 x4'e ölçekleme %10'un üzerinde bir düşüşe neden olurken , DaVinci Resolve'de durum daha da kötüdür ve kayıplar %20'yi aşar. Bu sonuçlar, video işleme uygulamalarının, muhtemelen sistem belleği ve VRAM arasındaki yoğun veri alışverişi nedeniyle, mevcut bant genişliğine karşı ne kadar hassas olduğunu vurgular.
Yaratıcı uygulamaların aksine, oyun kıyaslamaları bant genişliği sınırlamalarına karşı daha fazla dayanıklılık göstermektedir. Oyun geliştirme iş yüklerini temsil eden Unreal Engine testleri, çeşitli PCIe yapılandırmaları arasında önemli bir fark göstermemektedir. Bu tutarsızlık, oyun iş yüklerinin PCIe veri yolu üzerinden sürekli veri aktarımından ziyade yerleşik video belleğine daha fazla bağımlı olduğunu göstermektedir.
Bu olgu, modelleri doğrudan VRAM'e yükleme ve hesaplamaları dahili olarak gerçekleştirme eğiliminde olan ve harici transferlere olan ihtiyacı en aza indiren bu algoritmaların doğasıyla açıklanabilir.
Bulgular, performansın kritik öneme sahip olduğu yaratıcı ortamlarda çalışan profesyoneller için özellikle önemlidir. Öncelikli olarak oyun oynayan ortalama bir kullanıcı bu yönlerle aşırı derecede ilgilenmese de, video düzenleme veya post prodüksiyonda çalışanlar iş istasyonlarının PCIe yapılandırmasını dikkatlice değerlendirmelidir. Genellikle karmaşık profesyonel iş akışları için gerekli olan ek kartlar takmak, birincil GPU'nun performansını önemli ölçüde tehlikeye atabilir.
Durum ayrıca profesyonel pazara yönelik anakartların dikkatli bir şekilde tasarlanmasının önemini de vurgulamaktadır . Birden fazla PCIe 5.0 x16 yuvası sunan yapılandırmalar veya ek kartların varlığında bile ana GPU için tam bant genişliğinin korunmasına izin veren çözümler, bu pazar segmenti için önemli unsurlar haline gelmektedir.
Blackwell gibi giderek daha güçlü GPU mimarilerine doğru evrim, bu yönleri daha da kritik hale getiriyor ve gelecekteki platformların tasarımının yalnızca ham hesaplama gücünü değil, aynı zamanda onu tam olarak ifade etmek için gereken destekleyici altyapıyı da hesaba katması gerekeceğini gösteriyor.
